Bezoek uit Nederland

Het was even rustig op mijn website, maar ik heb bezoek vanuit Nederland.

Mijn twee zussen zijn drie weken bij mij.

Het is ontzettend gezellig.

Ze genieten van het land en van de kinderen en helpen me in het werk.

Ze hebben tandenpoetslesjes gegeven en de kinderen blij gemaakt met een tandenborstel en
tandpasta. www.youtube.com/watch?v=92B_F5Q-f4o

www.youtube.com/watch?v=5_51Hd2VJss

En verder een spelletjesmorgen gedaan in Namitambo.

Het was leuk om te zien hoe de kinderen ervan genoten.

Aan het eind mochten ze allemaal een klein cadeautje uitzoeken.

youtu.be/vFiOvOiFuJM

Maandag zijn we weer naar het rampgebied in Nsanje geweest.

We moesten dozen biscuits brengen bij een kleuterschool. Daar waren meer dan 100 kinderen.

Sommige kinderen zagen er echt ondervoed uit.

We deelden  pakjes biscuits uit. In een pakje zitten
genoeg voedingsstoffen voor de hele dag.

Er lag een meisje op de grond. Ze zag er ziek uit en was heel warm.

We hebben haar naar het ziekenhuis gebracht. Het bleek dat ze malaria had.

Omdat we blank zijn, werden we gelijk geholpen. Het ziekenhuis was vol met wachtende
mensen.

Dat voelt wel oneerlijk. Maar in dit geval was het ten goede voor het zieke meisje.

Je kunt nu wel begrijpen dat kinderen vaak overlijden aan malaria.

Ouders gaan pas op het laatste moment en als ze er zijn, moeten ze nog eens een hele dag
wachten voordat ze aan de beurt zijn. Wat dan fataal kan zijn.

Daarna zijn we naar de kampen geweest.

Het is schrijnend wat je daar ziet.

Mensen die nu inmiddels al een paar maanden in de kampen verblijven.

Ondervoede kinderen met magere gezichtjes en bolle buikjes.

In één kamp hebben we de kinderen uit de Bijbel verteld.

Er kwamen steeds meer volwassenen bij staan. Een dominee uit de RPC was er ook. Hij gaat
regelmatig naar de kampen om daar te evangeliseren.

We hebben weer zakken maismeel, soya, zeep en kookolie uitgedeeld.

Aan de dominees hebben we een doos Bijbels gegeven, zodat zij ze aan de mensen kunnen
geven.

Wat is het te hopen dat deze mensen hun troost en kracht in Gods Woord mogen zoeken en
vinden.

Daarna zijn we drie dagen naar het meer geweest. Lake Malawi is net zo groot als Nederland.

We hadden eerste een hut waarin drie bedden stonden met een douche en toilet.

Omdat we veel last van mieren hadden, kregen we een andere hut aangeboden.

Dat was een compleet huisje met keuken, zit en slaapkamer.

Maar ook daar was het niet vrij van ongedierte......

De laatste nacht vlogen er vogels door de hut. En er zat een vreselijk grote tor in een
mok die op het aanrecht stond.

Eigenlijk waren we nog van plan om een nacht in Liwonde door te brengen en daar een
Safaritocht te doen. Maar we hadden allemaal weer heel veel zin om naar huis te
gaan............

Na een voorspoedige reis van vier uur kwamen we thuis. Toen begon het te stortregenen.

Binnen korte tijd stond mijn hele tuin blank. Het water kwam tot het stoepje van de deur.

Het was nog
nooit zo hoog geweest, en ik maakte me zorgen dat het water in huis zou komen.

Maar ineens stroomde al het water weg. Ik keek achter uit het raam en zag dat de hele muur
van de omheining in mijn tuin omgevallen was!

Daardoor kon het water weer weg.

Bij onze weg  hebben ze nieuw zand gestort. Daardoor kon
het water nergens anders heen dan vanuit onze oprit naar mijn tuin. De muur was
niet bestand tegen het vele water.

Omdat het heel onveilig is zonder muur hebben ze een noodomheining gemaakt. Het is soort
gaas met prikkeldraad. Als je het aanraakt, krijg je een flinke schok.

Het is wel heel ongewoon dat we zulke hevige regens hebben in deze tijd. Normaal is het in
april vrij droog. Men is overal bezig met het oogsten van de mais  en de maiskorrels liggen overal te drogen.
Deze regens zijn heel schadelijk voor de mais. Alles wordt weer nat en de mais
kan nu heel gemakkelijk rotten.

De Malawianen krijgen tegenslag op tegenslag. De Heere spreekt. Dat het ons gebed
maar mag zijn dat al deze tegenslagen tot bekering mag leiden. Dat het waar mag
worden wat er staat in psalm 68: "Morenland zal zich haasten zijn handen tot
God uit te strekken." Wat kan je er naar verlangen dat dat Woord vervuld zal
worden. Het zijn toch Gods beloften. En die zullen vervuld worden.

De Heere wil er om gebeden worden.