Vertellen in Chichewa

Sinds een paar weken ben ik begonnen met het vertellen van het Bijbelverhaal in het
Chichewa.

Ik schrijf het verhaal helemaal uit en op de Chichewales bekijk ik het met de taaldocent
of er geen fouten in zitten.

Het voelt wel echt vreemd om een verhaal te vertellen in een taal die je nog lang niet
beheerst.

Ik moet bijna alles nog oplezen.

Maar het mooie is dat je veel meer contact met de kinderen hebt.

Ze kijken nu naar mij in plaats van naar mijn vertaler.

En er is veel meer aandacht.

Afgelopen zondag was het muisstil in het dagcentrum toen ik vertelde over Jozef in de
gevangenis.

Dat had ik nog niet meegemaakt. Er komen meer dan 200 kinderen naar de zondagsschool en
echt stil is het nooit.

Maar je ziet dat ze beter luisteren nu je hun eigen taal spreekt.

Vorige week vroeg ik wie er nog wist waar ik de vorige keer over verteld had.

Een jongen die echt bekend staat dat hij langzaam leert, stond op en vertelde het hele
verhaal na.

Dan weet je weer waarvoor je het doet.

En dat geeft ook moed om toch door te zetten met het leren van de taal.