Het voelde eerst wel heel leeg na zo’n tijd met familie en vrienden te hebben doorgebracht.
Maar gelukkig mag ik terugkijken op een hele goede verlofperiode.
En de herinneringen blijven.
Vandaag ging ik voor het eerst weer naar het dagcentrum in Mbulumbuzi.
Ik werd hartelijk begroet door het personeel. De kinderen waren nog op school.
Toen zei de headteacher: “We have organised something for you, just wait in your office.”
Daar zat ik dus te wachten in mijn kantoortje. Ondertussen liep het personeel bedrijvig heen en weer.
En ik begon de heerlijke geur van rijst te ruiken.
Na een tijdje mocht ik komen in het kantoor van het personeel.
Daar zat iedereen al aan tafel met een groot bord rijst met tomatensaus en twee eieren voor zich.
Allemaal met een brede glimlach op hun gezichten.
Het was bedoeld als een welkom voor mij nu ik terug was uit Nederland.
De headteacher zei dat ze allemaal geld bij elkaar hadden gelegd om dit te doen.
Ze wilden laten zien dat ze heel blij waren dat ik weer terug was.
“Because we love you.”
Het deed me enorm goed om zo’n warm welkom te krijgen.
Ze deden kort verslag van wat er gebeurd was op het dagcentrum de achterliggende tijd.
Gelukkig is alles goed gegaan.
Het personeel in Mbulumbuzi werkt echt als een team. Ze zetten er met elkaar de schouders onder.
Iets om heel dankbaar voor te zijn.
Na het eten kwamen de kinderen naar me toe.
Fijn om te merken hoe blij ze zijn. Een heel stel renden naar me toe om me te omarmen. Anderen stonden glimlachend vanaf een afstandje alles te bekijken.