.jpg)
Even er tussenuit
De afgelopen dagen ben ik naar Lake Malawi geweest.
Samen met onze vrijwilligers Gerineke en Marieke Nieuwenhuis en nog vier andere Nederlanders.
We huurden een vakantiehuisje dicht bij het meer. Het was er heerlijk rustig We hadden het strand zo ongeveer voor onszelf.
Het was ontzettend goed om zo een paar dagen met elkaar op te trekken.
Fijne gesprekken, samen zingen, wandelen of gewoon even lekker lezen.
Daar laadt je echt weer van op.
's Zondagsmorgen besloten we naar een engelse dienst te gaan van een kerk in de buurt.
Die begon om 8 uur, dus vroeg voor de zondagochtend.
Toen we bij de kerk aankwamen, zagen we een heleboel mensen binnen zitten.
We dachten dat de kerk net begonnen was en gingen snel zitten.
Maar wat bleek? De kerkdienst was al om 7 uur begonnen. Dus even later verlieten alle mensen de kerk.
Dan zit je wel even raar te kijken. Terwijl er toch echt op de 'signpost' stond dat de engelse dienst om 8 uur begon.
We besloten dan maar te wachten tot de dienst in Chichewa zou beginnen.
Het was een dienst met veel muziek. En een korte preek.
Ik voelde me dankbaar dat ik daar niet elke zondag hoef te zijn.
Gelukkig gaat het er in de RPC heel anders naar toe.
Tegelijk kan ik ook best begrijpen dat zo'n kerk veel mensen trekt.
Het was een grote kerk en hij zat best vol.
Terwijl er bij ons maar een handjevol volwassenen komt.
Dit trekt de mensen veel meer aan dan een uur naar een preek van de dominee te luisteren.
Wat is er ook hier in Malawi alle reden om de Heere te bidden om de uitstorting van de pinkstergeest.
Dat Hij de hof van de Malawiaanse kerk mocht doorwaaien.
En dat mensen overtuigd mogen worden van hun zonden en ellendige toestand buiten Christus.
Dan zal er toch een honger komen naar het gepredikte woord. Het levende Woord van God.
