28-03-2017 21:25

Vandaag was het afscheid van ds en mevr. Oomen bij ons op het Kinderzorgcentrum in Mbulumbuzi.

Na ruim 14,5 jaar in Malawi te hebben gewerkt, gaat ds. Oomen met zijn vrouw vrijdag 31 maart weer terug naar Nederland.

Ds. Oomen werkte de laatste 9 jaar voor de ZHHK in Zomba. Daarvoor was hij directeur op Stephanos.

Omdat ds. Oomen regelmatig kwam preken in de gemeente van Mbulumbuzi en dus ook bij de kinderen bekend was, wilden we een afscheid voor hen organiseren.

Alle leden van de kerk, de kinderen, de studenten voortgezet onderwijs, dorpshoofden en het personeel waren aanwezig.

Het was een grote groep. Ik denk dat het dicht naar de 500 toe ging.

Toen ik s’morgens aan kwam, hadden ze stoelen en banken in de kerk neergezet.

Ik dacht dat we hadden afgesproken dat het in de hal van het dagcentrum zouden doen, die is namelijk groter.

Maar waarschijnlijk hebben ze dat niet goed begrepen.

Hoe ze dachten om alle 500 mensen in de kerk te bergen, vraag ik me af.

Zondags zit de kerk meestal al tjokvol met hooguit 300 mensen.

We besloten om toch maar te verhuizen naar de hal.

Gelukkig ging dat heel snel. Vele handen maken licht werk.

Ds. Oomen hield een meditatie over de zalving van Bethanië.

Hij stelde ons de vraag waar ons hart vol van is.

Het hart van Maria was vol van de Heere Jezus. Daarom wilde ze Hem alles geven wat ze had.

Maar het hart van Judas was vol met begeertes naar aardse rijkdom. Daarom besloot hij om de Heere Jezus te verraden voor 30 zilverlingen.

In deze geschiedenis zien we drie personen die afscheid nemen.

Maria, die de Heere Jezus zalfde, Judas, die de Heere Jezus ging verraden.

En de Heere Jezus zelf die afscheid nam om te gaan lijden en sterven voor Zijn kinderen.

Na de toespraken en het zingen van de verschillende koren, was het tijd voor cadeaus.

De dominee en zijn vrouw werden meegenomen naar het kantoor waar ze beiden in Malawiaanse kleding werden gestoken.

De dominee kreeg een blouse en zijn vrouw een jurk.

Zo gingen ze weer terug om de cadeaus te ontvangen.

Aan het eind zongen de kinderen nog:

Farewell to you, farewell to you

The happy days are coming to an end.

But we all long

For better days to come.

When we will meet again.youtu.be/IIM3bQ-IvmA

Na afloop was er een maaltijd voor iedereen.

Rijst met kip en groenten.

En niet te vergeten…. Een flesje frisdrank.

Voor de kinderen één groot feest.

Maar niet alleen voor de kinderen.

Ook de dorpshoofden en leden van de kerk zaten te smullen.

Het personeel van Mbulumbuzi heeft een groot compliment verdiend.

Met elkaar zorgden ze ervoor dat alles goed verliep.

Een goed voorbeeld van echt teamwork!

 

Ik zelf zal de familie Oomen echt gaan missen.

Het was altijd zo fijn en gezellig om er op een zaterdag een dagje heen te gaan.

Zomba ligt een uur rijden van Blantyre vandaan, dus goed te doen.

Ze zijn me veel tot steun geweest en ik knapte er altijd erg van op als ik daar was.

Maar ik gun het hun kinderen in Nederland ook echt dat ze nu hun ouders weer dichtbij hebben.

Ik hoop dat ze hen nog lang in hun midden mogen hebben.