Jonge hondjes ...
We hadden het kunnen verwachten ...
Maar het was toch heel onverwachts dat de wachtman kwam zeggen dat Bruno jonge hondjes heeft gekregen.
Ik had er niets van gezien dat ze zwanger was.
Maar even later ging ik eens even kijken.
Bruno had er geen bezwaar tegen dat ik haar kroost even kwam bekijken. Ze piepte en kwistpelde met haar korte staartje.
Ze was druk met het voeden van haar vijftal.
Toen Bertha de wasvrouw de volgende dag ook even heel voorzichtig om het hoekje van de deur kwam gluren, reageerde ze heel boos.
Bertha heeft het toch al niet zo op honden, dus ze wist niet hoe snel ze weg moest komen.
Ik vroeg of ze niet zo'n klein hondje wilde. Ze keek me met haar grote ogen aan en zei: "Me? No! He will bite me!"
Ik probeerde haar nog te overtuigen dat ze daar echt niet bang voor hoeft te zijn als je hem van jonsaf aan opvoedt, maar nee hoor, ik mocht de hondjes houden van haar.
Ik ben benieuwd op wie ze zullen gaan lijken. Op papa Sam of op mama Bruno ...