Maak je geen zorgen ...

Zaterdagmorgen ben ik weer bij mijn collega Margaret wezen kijken.

Ze ligt nu al meer dan drie weken in het ziekenhuis met haar gebroken been.

En nog steeds is haar been niet gezet.

Inmiddels is ze overgeplaatst naar een ander ziekenhuis omdat ze het in het eerste niet aandurfde.

Het bleek dat haar been op drie plaatsen gebroken was.

 

Ik dacht een uitgeputte vrouw aan te treffen. Meer dan drie weken al zo'n pijn.

En nog niets eraan gedaan.

Maar ze was zo dapper. 'Maak je geen zorgen' zei ze 'God heeft alles onder controle'.

'De dokters doen hun best, maar er zijn zoveel patienten die hulp nodig hebben'.

Ik heb de dokter opgebeld. Hij had vanavond weer dienst. Zou die avond  naar haar kijken.

Margaret vertelde dat ze iedere avond met alle mensen van de zaal worship houdt. Ze leest uit de Bijbel, zegt er iets over, ze zingen met elkaar en ze bidt. Dan gaan ze slapen. De eerste keer zei ze tegen de mensen: "Nee, we kunnen niet zomaar gaan slapen. Eerst moeten we worship houden." En als ze gaan slapen, dan zegt ze dat ze wakker moeten worden.

 

Ze vertelde me dat de dokter had gezegd dat haar been op drie plekken was gebroken. Toen verloor ze even haar geloof. Maar later kreeg ze het weer terug. Ze geloofde dat God met alles een doel had. Ook met dit.

De andere patienten hadden tegen haar gezegd dat ze daarom haar been moest breken. Om hun het Woord van God te brengen.

Ze bidt met de mensen die naar de operatiezaal moeten. Mensen die een ongeluk hebben gehad en andere mensen hebben zien overlijden. Het is zo nodig voor hen om het Woord van God te horen, vertelde ze.