Nieuwe schoenen

Het werd weer hoog tijd voor nieuwe schoenen in Namitambo.

Van de schoenen die ik vorig jaar juni heb uitgedeeld, is niet veel meer van over.

Hooguit een paar kinderen die nog iets aan hun voeten hebben, maar de meesten gaan weer barrevoets.

We hebben besloten dat we nu twee keer per jaar nieuwe schoenen uitgeven.

Want als we duurdere schoenen voor hen kopen, worden ze toch weer verkocht.

Het blijft altijd weer leuk om alle kinderen van nieuwe schoenen te voorzien.

Dit keer was het inkopen heel snel gebeurd. Ik heb een marktkoopman gevonden die voor mij van elke schoenmaat 10 paar schoenen heeft ingekocht.

Het enige wat ik hoefde te doen was de schoenen ophalen en betalen.

En het uitdelen verliep ook heel gesmeerd.

We hoefden niet mis te grijpen naar een bepaalde maat.

De jongens en meisjesschoenen elk in een apart lokaal uitgestald.

Elke keer mochten er vijf kinderen komen om de schoenen te passen.

Op een gegeven moment zag ik Joshua uit het weeshuisje staan huilen bij de deur.

Zijn zus stond naast hem en probeerde hem te troosten.

Wat was het geval?

Er was geen schoen bij van zijn maat!

Dus de meester had hem weggestuurd zonder schoenen.

Wat een teleurstelling.

Gelukkig had ik bij de meisjesschoenen ook sandalen liggen die voor jongens en meisjes allebei wel konden.

En daar zat zijn maat wel bij.

De tranen waren snel gedroogd en even later liep hij blij lachend met zijn sandalen over de speelplaats.

De grotere jongens kregen schoenen met veters.

Dat is trouwens wel een probleem, want veters strikken kunnen ze niet!

Maar daar verzinnen ze er zelf wel allemaal maniertjes op om de veters vast te maken.

Gewoon een paar keer om je benen heen en dan een knoop erin, of je stopt de veters in je schoen.

Ze kijken niet zo krap.

In ieder geval is deze klus ook weer geklaard.

Hopelijk kunnen ze weer een paar maandjes vooruit…