.jpg)
Ontslagen
Vandaag mocht ik Margaret ophalen uit het ziekenhuis.
Het is wonderlijk snel gegaan allemaal.
De dokter had haar maandag mee naar zijn kamer genomen.
Hij vroeg haar waarom ze zo speciaal was voor haar werkgeefster.
"Ze belt me iedere keer op over jou, en ik ben zelfs op mijn vrije dag gekomen om je te zien!"
"Wat voor speciaal werk doe je daar?" vroeg hij haar.
Hij kon niet geloven dat ze alleen maar leerkracht was. Alsof dat niet speciaal genoeg is!
Ze werd gelijk geholpen door de dokter. Er was geen operatie nodig.
De dokter pakte haar been en zette het recht. Hoewel het wel even erg pijnlijk was, voelde ze dat het goed zat.
Op de röntgenfoto bleek het helemaal goed te zitten.
Terwijl ze in het andere ziekenhuis een operatie niet zagen zitten omdat het been op drie plekken gebroken was.
"De Heere heeft alles wonderlijk gemaakt" vertelde Margaret.
Haar geloof is wel beproefd, maar des te groter is het wonder.
Verschillende mensen van de zaal vonden het erg dat ze wegging.
"Wie moet ons nu uit de Bijbel lezen en met ons bidden?" vroegen ze.
Er was een meisje van een jaar of 16. Ze was verlamd en had allebei haar benen in het gips.
Ze luisterde zo graag naar Margaret als ze over de Bijbel sprak.
Zelf had ze alleen het Nieuwe testament in het engels.
Maar daar zat ze ook steeds in te lezen.
Ze wilde heel graag de hele Bijbel hebben. Die heb ik voor haar meegebracht.
Wat was ze er blij mee.
Echt fijn zo'n bezoek in het ziekenhuis. En bemoedigend.
De Heere gaat door met zijn werk.
