07-02-2018 17:03

Hier in Malawi is het nu het regenseizoen.

Regelmatig vallen er stortbuien, maar daarna kan de zon ook weer heerlijk schijnen.

De lucht ziet er vaak prachtig uit. Soms helderblauw, soms met donkergrijze wolken vol regen.

Maar zelden hebben we een hele grijze regendag.

Het weer verandert ook snel. Je kunt denken bij een strakblauwe lucht dat je veilig je was buiten kunt hangen, maar even later stort de regen in stromen neer.

Ik denk dan altijd aan de kinderen die door de stromende regen naar school moeten of weer naar huis. Kletsnat worden ze dan. Aan de huizen waar ze wonen met hun grasdaken waar de regen vaak doorheen sijpelt. Maar het deert hen niet. “Madalitso, amay!"(zegeningen, moeder!) zeggen ze vaak met een stralend gezicht. Het regent, het zegent… Het is een zegen voor hun land en zeker als het dan weer een paar dagen droog is, snakt de aarde weer naar een regenbui.

Op het moment valt er gelukkig weer regelmatig heel wat regen.

Maar het was ook hard nodig. De bladeren van de mais gingen al slap hangen.

Vorige week moest ik naar een andere streek om daar nieuwe weeskinderen in ons programma op te nemen. De mais staat daar te verdorren op het land. Op die dag regende het wel. Maar voor deze mais komt de regen te laat…

Wat moet dat een teleurstelling voor de mensen zijn om zo hun oogst te zien mislukken

Het leek zo veelbelovend. Mooie stevige donkergroene maisstengels. Het land is met zorg bewerkt en de maisplantjes hebben genoeg mest gekregen.  Alles hebben de mensen er aan gedaan. Maar de regens zijn gestopt toen de mais het het hardste nodig had.

En nu valt er regen. Maar deze mais is niet meer te redden.

Weer een jaar van honger in het vooruitzicht!

Niet alleen veroorzaakt de droogte voor het mislukken van de oogst. Ook de afrikaanse legerworm vormt een grote bedreiging voor de mais. Op veel plaatsen worden hele maisvelden opgegeten door deze rupsen.

Er zijn wel bestrijdingsmiddelen tegen dit ongedierte, maar voor de arme mensen is dat niet te betalen.

De mensen hier in Malawi weten zich afhankelijk van hun Schepper. Er wordt overal in de kerken gebeden om regen en een goede oogst.

Ik hoop dat het ook bij u in Nederland een plaatsje mag hebben in uw gebed.

 

Het regenseizoen brengt ook andere zegeningen voor de mensen met zich mee.

Dat zijn de vliegende mieren. Nkumbi noemen ze het in het Chichewa.

Zij komen s’avonds in grote zwermen op het licht af en blijven tegen de ramen aan fladderen totdat ze dood neervallen.

Op een nacht werd ik wakker van lawaai rond mijn huis. Het leek alsof ze aan mijn deur zaten en ook aan mijn raam. Even dacht ik aan inbrekers, maar ik omdat ik ook stemmen hoorde, leek me dat niet echt waarschijnlijk.

Ik keek naar buiten en zag daar de wachtmannen druk bezig met bezems langs mijn ramen om al de vliegende mieren op de vangen en in een emmer te doen. Ik vroeg wat ze aan het doen waren: “Nkumbi amay!” zeiden ze heel blij. Alsof ze zeggen wilden: “Snap je dat dan niet, de vliegende mieren komen, die moeten we vangen!” Ze waren in een feeststemming.

Ik heb maar gevraagd of het even iets zachter kon omdat ik graag wilde slapen. Dat deden ze toen ook gelijk.

De volgende morgen werd ik al vroeg gewekt door lawaai op mijn dak. Alsof er mannen op mijn dak liepen. Toen ik buiten op de veranda ging kijken, zag ik een hele troep grote zwarte eksters wegvliegen. Zij genoten van de vliegende mieren die op het dak waren geland…

De wachtmannen waren al druk bezig met het roosteren van hun vangst van die nacht.