De afgelopen weken hebben we elf nieuwe leerkrachten aangenomen voor de drie nieuwe scholen.
Het was niet eenvoudig voor Mr. Paundedi om een selectie te maken uit de vele honderden sollicitatiebrieven die we hebben gekregen.
Tenslotte werden er vijfendertig sollicitanten uitgenodigd voor een gesprek.
De gesprekken verliepen vrij vlot. De commissie bestond uit mr. Paundedi, Wim Akster, twee hoofdonderwijzers en ik.
We stelden ieder één vraag aan de sollicitant. De manier waarop de vraag beantwoord werd, bepaalde of de sollicitant aangenomen werd.
Op mijn vraag waarom het zo belangrijk is dat de kinderen op school elke dag uit de Bijbel worden verteld, wisten de meesten wel direct antwoord te geven. De kinderen moeten leren gehoorzaam te zijn, de ouders te respecteren, goede burgers te worden enz.
Eén keer kreeg ik als antwoord dat de kinderen ook een keer moeten sterven en dan voor God moeten verschijnen. Dan zullen ze rekenschap moeten geven van wat ze gedaan hebben.
Maar dat de kinderen wederom geboren moeten worden, heb ik helaas niet gehoord van hen.
Dus er valt nog genoeg te leren …
Het was heel interessant hoe de sollicitanten antwoord gaven op de laatste vraag van mr. Paundedi.
Zijn vraag was of ze aan konden geven wat hun sterke en wat hun zwakke kanten waren.
Sommigen kwamen er echt niet uit. Zowel hun sterke kanten als hun zwakke kanten konden ze niet benoemen. Anderen wisten verschillende sterke kanten te noemen, maar zwakke kanten, nee die hadden ze niet. Misschien dat iemand anders dat wel kon zeggen van hen, maar zij zelf konden dat niet gaan vertellen.
Hier speelt schaamte ook een grote rol. Je gaat je zwakke kanten niet vertellen. Wat moet de ander dan wel van je denken?
Verrassend was het hoe anderen juist wel heel duidelijk konden vertellen wat hun zwakke kanten zijn. Een jongeman gaf toe dat hij een kort lontje heeft. Hij kan snel boos worden. Op de vraag hoe hij daar mee omgaat, antwoordde hij dat als hij boos was, hij probeerde even te wachten met reageren totdat zijn boosheid gezakt was.Een andere sollicitante vertelde dat ze moeite had met het houden aan de tijd. Ze probeerde daaraan te werken door eerder op te staan.
Dan zie je dat zij meer zelfkennis hebben en ook aan hun zwakke kanten willen werken.
Gelukkig waren we het aardig met elkaar eens over de sollicitanten die we aan konden nemen.
We hopen dat we de goede keus hebben gemaakt. Dat moet in de praktijk nog blijken.
Eind augustus hopen we een training te geven aan alle leerkrachten.
We willen dan ook veel aandacht besteden aan het vertellen van een Bijbelverhaal. Waarom vertel je een Bijbelverhaal? Wat is nodig voor de kinderen om zalig te worden? Hoe vertel je een Bijbelverhaal?
Hier hebben de leerkrachten niets van meegekregen op de opleiding. Op veel scholen wordt wel Bijbelonderwijs gegeven, maar dan gaat het vooral om feitenkennis.
We hopen en bidden dat alle leerkrachten iets mogen leren kennen van de genade die er is in de Heere Jezus en dat ook door mogen geven aan de kinderen.
.jpg)
