Stekjes voor zoete aardappels
Een tijdje geleden had ik een gesprek met een Malawiaan over de zorgelijke situatie in Malawi.
Hij zei dat de mensen minder afhankelijk moeten worden van de mais.
Ze kunnen ook heel goed zoete aardappels verbouwen. Die hebben niet zoveel water nodig als mais.
In februari kunnen ze beginnen met het planten. Drie maande later kunnen ze oogsten.
Zoete aardappels zijn heel voedzaam en vitaminerijk.
Een medewerker van de landbouwvoorlichting heeft op een guardianmeeting uitgelegd hoe je het gewas kunt verbouwen. We wilden ieder gezin 100 stekjes geven om te planten.
Maar hoe kom je aan die stekjes?
In Mbvumbe is een kwekerij van de landbouwvoorlichting. Ik ging er heen om te informeren.
Ze beloofden me dat ze op maandag 150 bossen van 100 stekjes klaar zouden hebben.
Die maandag belde ik nog eens om te vragen of het allemaal nog door kon gaan.
Want het gezegde; een man, een man, een woord, een woord, kennen ze hier niet echt.
Ja hoor, ze zouden er voor zorgen. Om drie uur kon ik het ophalen.
Om twee uur belde de man terug. Of ik niet de volgende dag kon komen?
Dat kon niet omdat ik dan de pick up niet kon meenemen. En in een personenauto zou ik het nooit meekrijgen.
Ik zei dat ik het dan wel bij een ander zou proberen.
Maar dat wilden ze natuurlijk niet. Dus ze zouden hun best doen om het klaar te krijgen.
Om vier uur kon ik het ophalen.
Toen ik er rond die tijd aankwam, lagen er inderdaad een heel aantal bossen met stekjes klaar.
Maar de bossen waren wel een heel stuk kleiner dan die ik vrijdag had gezien. Ik vroeg ernaar.
Ja, dat was omdat ze droger waren. Daarom leek het minder. Maar ik wilde ze toch tellen. Ik nam een grote bos en vroeg ze om te tellen. Eerst begonnen ze zich te verontschuldigen. Sorry madam, because of time ....
Maar ik wilde toch echt dat ze zouden tellen.
Het waren er maar 25! Ik was echt wel boos. Ze wilde me gewoon de prijs van een bos van 100 laten betalen.
Maar dat ging niet door. Ik heb gezegd dat ik vier bossen voor de prijs van één wil hebben.
Inplaats van 150 bossen met stekjes reed ik er met 36 naar huis.
Dat was wel even een tegenvaller. Nu moet ik er nog weer een keer heen.
Maar goed, hopelijk hebben ze de volgende keer wel 114 bossen klaarliggen ... Met 100 stekjes!
De volgende dag hebben we de stekjes uitgedeeld aan de gezinnen in Mbulumbudzi.
Met een grote bos stekjes, ingepakt in een chitenje, verlieten ze het dagcentrum.
Nu maar hopen dat ze straks een mooie voorraad aardappels kunnen oogsten.