Afgelopen zaterdag gingen we met de kinderen die geslaagd zijn voor standaard 8 (lagere school) een dagje uit.
We gingen naar een klein safaripark ongeveer anderhalf uur bij ons vandaan.
De weg er naartoe gaat dwars door de bergen. Op een parkeerplek met een prachtig uitzicht zijn we gestopt om wat te drinken.
In het safaripark waren de kinderen echt onder de indruk van alles wat ze zagen en ze genoten met volle teugen.
Voor de meeste kinderen was dit voor het eerst dat ze oog in oog stonden met een giraf en een zebra.
Toen we terugkwamen in Blantyre gingen we als afsluiting nog ergens eten.
We zaten gewoon buiten onder een overkapping en ik had een goedkoop restaurant uitgekozen omdat het voor de kinderen allemaal al heel bijzonder is.
Toen we allemaal ons eten hadden besteld, vroeg ik een doosje waar ik het eten voor de chauffeur in kon doen. Hij bleef bij zijn busje omdat hij dat veiliger vond.
Opeens wilde alle kinderen een doosje om hun eten in te doen.
Ik was helemaal verbaasd en vroeg me af of ze het eten niet lekker vonden.
Maar het bleek dat de kinderen zich niet op hun gemak voelden en het eten liever onderweg op wilden eten. Ze zagen een mes en vork liggen en wisten niet wat ze er mee moesten doen.
En ik dacht ze eens lekker te verwennen …
Ik vroeg eerst maar eens om een bak met water zodat ze hun handen konden wassen en ik zei dat ze gerust met hun handen de patat en kip konden eten.
Toen begonnen ze toch met eten. En even later was alle onwennigheid verdwenen. Toen we vertrokken zat er nog net genoeg in de doosjes om thuis te kunnen laten zien wat ze hadden gegeten.
.jpg)
