Vliegende mieren

Het regenseizoen is weer begonnen.

In Blantyre krijgen we nu bijna elke dag wel een fikse regenbui.

Maar in andere gebieden is nog maar weinig gevallen.

We hopen en bidden dat er dit jaar genoeg regen mag vallen, zodat er weer een goede oogst mag zijn.

In het regenseizoen komen er ook allerlei soorten insekten tevoorschijn.

Voor mij is dat ongedierte. Ik ben echt niet blij als er een paar vliegende mieren door mijn kamer zweven. Ze fladderen als vlinders om je heen en tegen je aan. Als je niet uitkijkt zit er één in je eten. En waar ze vandaan komen? De ramen zitten gewoon dicht, maar toch komen ze tussen de kieren door op het licht af.

Zaterdagavond hoorde ik op een gegeven moment de wachtmannen om het huis heen rennen.

Ik ging eens even kijken door mijn slaapkamerraam. Daar waren ze de mieren aan het vangen.

Er vlogen hele zwermen tegen het raam aan.

Ze gooiden eerst water over hen heen en vingen ze toen.

Ndiwo! Riepen ze naar mij. Een vleesgerecht voor de volgende dag.

Ze roosteren de mieren op een vuurtje en dan eten ze het met de maispap.

Maar ook ongeroosterd worden ze opgegeten. Brrr, ik kan er toch nog geen zin aan krijgen.

Toch is het wel heel mooi dat iedereen dit in deze tijd gratis kan eten.

Soms zie je kinderen bezig bij een mierenhoop. Ze jagen dan de vliegende mieren eruit en vangen ze.

Roos, mijn hond lust ze ook. Dus ze vangt ze voor mij. Dat is weer een voordeel.