.jpg)
Weer terug van verlof
14-05-2018 17:00
Het was weer een tijd stil op mijn website.
Vanaf 9 maart tot 24 april was ik met verlof in Nederland.
Inmiddels ben ik alweer bijna drie weken in Malawi en heb ik de draad hier weer opgepakt.
Gelukkig is alles best goed gegaan op beide dagcentra tijdens mijn afwezigheid.
Daar ben ik echt blij om. Je kan zien dat de Malawiërs zelfstandiger worden en veel meer dan eerst de dingen zelf oppakken.
In Namitambo waren wel wat zorgen over de kinderen.
Het eerste was een meisje wat een mobile telefoon van de leerkracht had gestolen.
Ze was alleen in de klas en de telefoon lag op het bureau.
Toen ze thuis kwam, had ze waarschijnlijk al spijt, want ze had hem in een ingestorte toilet gegooid.
Daar werd hij weer gevonden door één van de kinderen en via het dorpshoofd kwamen ze bij de dader. Ze gaf toe dat zij de telefoon had meegenomen.
We zaten met het comité van Timotheos en het dorpshoofd en familie bij elkaar om dit geval te bespreken.
Als je het meisje zelf zou zien zou je niet zeggen dat zij dit gedaan heeft. Ze ziet er zo verlegen en onschuldig uit.
Maar het bleek dat ze al vanaf haar 6e jaar de gewoonte heeft om dingen weg te pakken.
Toen ze 6 jaar was, is haar vader overleden en drie jaar later haar moeder.
Nu is ze 11 jaar en ze woont met haar zusje bij haar tante.
Soms wordt haar oom er bij geroepen om haar terecht te wijzen over haar gedrag.
Maar die oom gebruikte ook een zweep om haar te straffen.
We bespraken met elkaar hoe we het meisje het beste kunnen helpen.
Gelukkig waren we het er wel over eens dat slaan niet helpt.
Het meisje heeft hulp nodig om haar gedrag te veranderen.
Aan de ene kant moeten we wel een daad stellen voor haar gedrag.
Maar aan de andere kant moet ze ook voelen dat we van haar houden en haar willen helpen.
We besloten dat ze een maand lang geen maaltijd krijgt op het dagcentrum. Ze komt wel naar school, maar gaat dan naar huis om daar te eten.
De leerkracht en een medewerker van de kinderbescherming zullen haar verder begeleiden.
Na dit overleg riepen we het meisje naar het kantoor om het haar te vertellen.
De hoofdonderwijzer deed het woord.
Het was aandoenlijk om te zien hoe lief en vaderlijk hij met haar sprak.
Tranen biggelden over haar wangen. Je zou haar zo op schoot nemen om haar te troosten.
Ik ben wel blij dat de mensen hier ook oog hebben voor de oorzaak die achter het gedrag ligt.
En dat liefde en aandacht veel meer helpt dan hardheid en straf.
Hopelijk helpt het ook bij dit meisje.
Het andere overleg ging over een gezin van drie kinderen wat bij hun oma woont.
De oma is vaak dronken en jaagt dan de kinderen het huis uit zodat ze soms gewoon buiten slapen.
Het is heel triest omdat deze kinderen al zoveel meegemaakt hebben.
Hun moeder is op een gewelddadige manier door hun vader om het leven gebracht omdat ze hem ermee confronteerde dat hij een andere vriendin had.
We besloten om eerst de hele familie bij elkaar te roepen met het dorpshoofd om te kijken of niet iemand anders van de familie de kinderen in huis kan nemen.
Maar op de afgesproken tijd was de familie er wel maar het dorpshoofd niet.
De andere dorpshoofden gaan met hem praten en we hopen dat hij er komende vrijdag wel bij is.
We zien dat sommige kinderen van ons programma in heel moeilijke omstandigheden leven.
De dominee en de matrone van het dagcentrum gaan elk jaar alle gezinnen langs om te zien hoe de kinderen leven.
Maar dan zie je vaak nog niet hoe het werkelijk is.
Wat de kinderen nodig hebben is mensen om hen heen die van ze houden en een luisterend oor hebben voor hun problemen.
We vragen uw gebed vooral voor deze kinderen die het thuis zo moeilijk hebben en zich zo vaak zo eenzaam kunnen voelen alsof niemand zich echt om hen bekommert.
Wij kunnen al hun problemen niet oplossen. Hoe graag we het ook zouden willen. Maar er is er Eén die hen altijd ziet en ze alles kan geven wat ze nodig hebben.
Dat we ze dan maar over mogen geven aan Hem, die beloofd heeft te zijn een Vader der wezen.
